به گزارش هفت چشمه به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ «اين اقتصاد درون‌زا است. يعني از دل ظرفيّتهاي خود کشور ما و خود مردم ما ميجوشد؛ رشد اين نهال و اين درخت، متّکي است به امکانات کشور خودمان؛ درون‌زا به اين معنا است.» اين بيانات حکيمانه رهبر معظم انقلاب اسلامي نشان مي دهد که يکي از اصلي ترين راهکارهاي تحقق اقتصاد مقاومتي، توجه به توليد داخل و تقويت کارنجات و توليدکنندگان درون کشور است که اين امر مي تواند مجموعه داخلي را از کالاهاي وارداتي بي نياز ساخته و در نتيجه، يک اقتصاد درون زا را شامل شود.

اين در شرايطي است که آمارها و اخبار در طول 2 سال گذشته نشان مي دهد کارخانجات بسياري به حالت تعطيلي درآمده و واحدهاي تجاري متعددي بوده اند که به واسطه عدم حمايت هاي دولتي، اقدام به اخراج کارگران خود کرده اند. موضوعي که منجر به افزايش روند بيکاري در کشور شده است.

کارگران چيني به جاي کارگران ايراني!

به 'گزارش از"  بوتيا " اين روزها بازارهاي کشور پر شده است از کالاهاي چيني ، دست به هر چيزي که مي زني توليد کشور چين است از ماشين هاي لوکس گرفته تا ذکر شمار و صلوات شمار، در اين ميان فقط کارگر چيني نداشتيم که به لطف برخي از مسئولين کارگران چيني هم وارد عرصه شغلي ايران شدند و بسياري از کارگران ايراني را از کار بيکار کردند.

نصب ۴۷ هزار تن تجهيزات ناحيه کوره بلند پروژه فولاد زرند ايرانيان از قرار داد متخصصان ايراني حذف و به پيمانکاران چيني واگذار شد، حضور کارگران چيني در شهر زرند کرمان براي اجراي کوره بلند و در شرکت مديران خودروي بم، پيامدي جز از دست رفتن فرصت شغلي جوانان و فرصت پرورش نيروهاي متخصص بومي ندارد!
سکوت تمامي مسئولان در حالي است که توانايي انجام اين کار توسط نيروهاي ايراني وجود دارد و اين مسئله جز برگشتن به دوران استعمار چه معنايي مي تواند داشته باشد؟

يارانه توليد تنها در حد حرف مانده است

مدير کارخانه پتوي لاله گفت:کارخانه دوم تکميل کننده کارخانه اولي بوده و مواد اوليه کارخانه پتو از آنجا تامين مي شود و حتي با اضافه شدن دستگاه هاي جديد توانسته ايم کيفيت محصولات را بالاتر ببريم.

کميجاني با بيان اينکه اين کارخانه ايزو 9001 دارد و از ساليان دور نيز استاندارد را رعايت مي کند،تاکيد کرد:زماني که استاندارد در ايران اجباري نبود اين کارخانه تمامي قوانين را رعايت مي کرد و محصولات با کيفيتي را در خط توليد داشته است.

وي به کمبود برخي از مواد اوليه محصولات در  کارخانه ها اشاره کرد و گفت:به دليل نداشتن تخصص و فناوري لازم  مجبور هستيم برخي از مواد اوليه را از خارج کشور تهيه کنيم و اين ضعف داخلي ما محسوب مي شود.

مدير توليد کارخانه پتو لاله ابراز داشت:واردات کالاهاي چيني و قاچاق بالا در حال حاضر به ضرر توليد کارخانه هاي داخلي است و به صورت فراوان نيز ما مي بينيم که انجام مي شود.

کميجاني خاطر نشان ساخت:تمامي توليدات ما در داخل به فروش مي رسد و صادراتي وجود ندارد،البته در گذشته از طريق نماينده اي مورد اعتماد به عراق صادرات انجام مي داديم اما در حال حاضر به اين کشور نيز صادرات نداريم.

وي توليدات اين کارخانه را روزانه 2 هزار تخته عنوان کردو گفت:دولت هيچگونه يارانه اي به بخش توليد اختصاص نداده ويارانه توليد تنها در حد حرف مانده است.

واردات بي رويه لاستيک خودرو و فلج شدن کارخانجات کشور

چند وقت پيش بود که براي تعويض لاستيک هاي فرسوده خودرو شخصي به مغازه لاستيک فروشي مراجعه کردم. فروشنده بعد از اطلاع از نياز بنده سريعاً و بدون معطلي يک لاستيک خارجي را به من معرفي کرد. برايم تعجب آور بود، زيرا تا آن جايي که خاطرم هست طي سال هاي گذشته اکثر اين فروشندگان لاستيک هاي توليد داخل را تعريف و تمجيد مي کردند و به مشتريان پيشنهاد مي دادند.

در اين جا اولين سوالي که ذهن اکثر رانندگان را درگير خود خواهد کرد بحث داخلي يا خارجي بودن لاستيک مورد نيازشان است، که گروهي بسادگي با توجه به بودجه خود به آن پاسخ مي دهند و ديگران کمي حساس تر عمل مي کنند.

چند دقيقه اي به فکر فرو رفتم، لاستيک خارجي قيمتش از مشابه داخلي هم گران تر بود. نتوانستم دوام بياورم به فروشنده گفتم؛ شما متوجه هستيد با فروش و تبليغ اين تاير موجبات بيکاري هموطنان ديگرمان را در کشور فراهم مي سازيد.

فروشنده سرش را پايين انداخت و گفت: بله ميدانم، من هم بيش از حد زياده روي کردم چون اين تايرها بايد فروش برود مجبورم اين کار را بکنم، وگرنه کيفيت لاستيک هاي ايراني به مراتب بهتر از مشابه خارجي است.

آن جا بود که هيچ کاري از دست من و فروشنده بر نمي آمد، و فقط اين سوال در ذهن هر دو ما پديدار شد که چرا دولت جلوي واردات اين کالا را تا ميزاني که به صنعت داخل ضربه نزند نمي گيرد.

به خانه برگشتم و چند روزي فکر مشغول اين قضايا بود، با اندکي تحقيق متوجه شدم که  با وجود توان توليد در داخل بيش از ۵۰ درصد لاستيک‌ها از خارج کشور تامين مي‌شود.

در بسياري موارد، موجودي حساب بانکي خريداران است که ميان لاستيک‌هاي خارجي يا توليدات داخلي دست به انتخاب مي‌زند، اما اگر شرايط اقتصادي تمام متقاضيان لاستيک خودرو را يکسان در نظر بگيريم و صرفا قصد انتخابي کارشناسانه در اين بازار داشته باشيم، بايد بگوييم به اعتقاد کارشناسان با توجه به امکانات و تکنولوژي بومي ساخت لاستيک خودرو در کشورمان، محصولات داخلي مي‌توانند رقيبي جدي براي برندهاي وارداتي، بخصوص توليدات کشور چين باشند

نياز واردات لاستيک در ايران ساليانه ۱۰۰ هزار تن است  ؛ اين در حالي است که سال گذشته با وارد کردن ۱۵۰ هزار تن تاير ۹ کارخانه داخلي توليد اين محصول در سال جاري دچار رکود شده اند.

واردات بي رويه باعث انباشت تايردر انبارها، مغازه ها وبازارها و کاهش فروش محصولات داخلي شده است و اين خود بزرگترين ضربه به مملکت اسلامي و کمک به فلج شدن واحد هاي توليدي داخلي است.

رهبر حکيم انقلاب اسلامي مکررا بر حمايت از محصولات و توليدات داخلي تاکيد داشته که با رشد اين صنايع موجبات افزايش ضريب اشتغال را درکشور شاهد خواهيم بود که باعث پويايي و فعاليت کارخانه هاي داخلي خواهد شد.

تعطيلي صنايع استان سمنان

واردات بي رويه کالا ،مشکلات مالي و عدم حمايت دولت از واحدهاي توليدي درشهرک صنعتي سمنان،  برخي از کارخانجات اين شهرک صنعتي  را به حالت تعطيل يا نيمه تعطيل  رسانده است.

 واحدهاي تعطيل و نيمه تعطيل اين مجموعه  درحال  افزايش است و به طوري که در يکي از خيابانهاي اين شهرک صنعتي از 20 واحد توليدي تنها يک يا دو واحد توليدي فعال يا نيمه فعال بودند.

بيکاراني که بيشتر از شاغلان هستند

آمارهاي رسمي حکايت از 5 ميليون نفر بيکار در کشور دارد که آمارهاي غيررسمي اين عدد را بيش از 10 ميليون نفر هم افزايش مي دهد.

اکنون معضل بيکاري و کمبود فرصت‌هاي شغلي عامل اصلي مهاجرت روستاييان به شهرهاست و همين امر باعث شده است که درصد بيکاري خصوصا بيکاري‌هاي فصلي به عنوان معضل اساسي افراد جوياي کار به ‌شمار رفته و در نهايت باعث مهاجرت روستاييان به شهرها شده است.

آمار هاي غير رسمي نشان ميدهد تعداد افراد بيکار در شهرستان رشتخوار بيشتر از افراد شاغل مي باشند اين در حالي است که 30درصد مشاغل مشاغل غيررسمي و کاذب هستند. از طرفي ديگر مشاهده ميشود  عمليات ساخت کارخانه هاي شهرک صنعتي که قرار بود وضعيت اقتصادي شهرستان را دريابد و موجب اشتغال چند هزار نفر در اين شهرستان شود در هاله اي از ابهام تعطيل شده است.

خوشبختانه در حوزه روستايي ظرفيت بسيار بالايي براي اشتغال‌زايي وجود داشته، به عنوان نمونه براي ايجاد هر شغل پايدار در محيط شهري بايد 100 ميليون تومان اعتبار هزينه کرد، اين در حالي است که در مناطق روستايي مي‌توان با کمتر از 10 ميليون تومان هزينه براي افراد جوياي کار شغل پايدار ايجاد کرد.

اما خشک سالي هاي اخير روند اشتغال زايي در مناطق محروم از جمله شهرستان رشتخوار که کشاورزي و دامداري، از مشاغل شاخص اين شهرستان است را به چالش کشيده

گره هاي اقتصاد و بيکاري کشور به يکي دو مورد محدود نمي شود؛ از رکود و تورم گرفته تا واردات بي رويه کالا هر کدام از اين مولفه ها نيز کافي است تا گره مشکل ديگر را محکم تر سازد. فضاي موجود زمينه ايجاد اشتغال جديد را به مراتب کاهش داده و حتي شاغلان موجود را نيز در معرض بيکاري قرار مي دهد.

با توجه به تمرکز سياست هاي اقتصادي دولت طي دو سال گذشته بر کنترل تورم و پس از آن خروج از رکود، سازوکارهاي عملي و اجرايي در خصوص بازار کار صورت نگرفته است.

به همين ترتيب دور از ذهن نيست که طي سال جاري با ورود جمعيت حدود يک ميليون نفري متقاضي کار، چالش بيکاري سخت تر از قبل شود.

ردپاي باندهاي مخوف واردات فولاد در تعطيلي کارخانه ها

کلنگ کارخانه فولاد بافت در تاريخ ۱۳۸۶/۸/۸در زميني به مساحت ۶۵۰ هکتار در ۱۲ کيلومتري غرب بافت توسط وزير صنايع و معادن به زمين زده شد.

قرار بر اين بود که در خرداد ماه ۸۹ هزار نفر از جوانان بيکار شهرستان بافت در اين کارخانه مشغول به کار شوند؛ پروژه اي که نور اميدي در دل مردم اين شهر براي پاياني بخشي به مشکلات بيکاري جوانان انداخت.

ولي اين اتفاق روي نداد و هر از چندگاهي تعدادي از کارگران آن با برگ تسويه حساب و اخراج مواجه شدند و فاز اول اين کارخانه هم با اخراج آخرين کارگران عملا در حال تعطيلي است.

تعداي از کارگران اين کارخانه که اکثرا از جوانان هستند و برگ تسويه حساب خود را دريافت کرده بودند ساعتي پيش مقابل فرمانداري شهرستان بافت تجمع کردند و خواستار رسيدگي به اين اخراج ها از سوي مسولين شدند.

يکي از کارگران حاضر در اين تجمع گفت : امروز ۵۰ نفر از ما را که ده روز پيش بيکار شديم و  آخرين کارگران اين کارخانه بوديم را اخراج کردند.

وي با اشاره به اينکه از اول زمستان ۹۳ فولاد را به بخش خصوصي واگذار کردند، افزود: بخش خصوصي الان مي گويد من پول ندارم، برويد خودتان کار کنيد؛ سوال من اين است اگر پول نداشتند چرا خريدند.

کارگر ديگري گفت: از سال گذشته که اين کارخانه به بخش خصوصي واگذار شده ۱۰ روز کار مي کنيم و بيست روز بيکاريم، الان هم ده روز است بيکاريم و امروز برگ تسويه دستمان دادند و گفتند به سلامت!

وي بيان داشت: حقوق ما را تا به حال موسسه ثار الله(پيمانکار) از جيب خودش پرداخت مي کرده اما چون شرکت گروه انتخاب(کارفرما) پولي به او پرداخت نمي کند ديگر نمي تواند حقوق ما را بپردازد؛ قرارگاه خاتم صورت وضعيت را اعلام مي کند که تا کنون چه مقدار کار انجام شده است که هزينه را بدهند اما بخش خصوصي هزينه ها را پرداخت نمي کند.

اين کارگر کارخانه فولاد بافت، با بيان اينکه ما با موسسه ثارالله هيچ مشکلي نداريم و مشکل ما با بخش خصوصي گروه انتخاب و مديران آن است که تهران نشسته اند و تعدادي نيرو هم اينجا گذاشته اند و هيچ کاري انجام نمي دهند فقط روزها کارشان اين است که تماس بگيرند و بگويند چند کارگر از موسسه ثارالله وارد کارگاه شده اند.

وي افزود: با فرماندار تماس مي گيرند و مي گويند کارگاه در حال کار است در حالي که فقط و دو نفر در بخش اداري کار مي کند و کارگران را اخراج کرده اند.

عليرضا منظري توکلي نماينده مردم بافت، رابر و ارزوئيه نيز در خصوص مشکلات عنوان شده از سوي کارگران و اخراج آخرين گروه کارگران اين کارخانه در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت: قبلا ۱۸۷ نفر از کارگران کارخانه فولاد اخراج شده بودند که در تاريخ ۷ دي سال گذشته صورتجلسه شده که کارگران بيکار شده سريعا به کار برگردند اما هيچ اقدامي نشد.

وي ادامه داد : بنده در تذکرات مکرر و حتي نطق يکشنبه ي هفته گذشته يادآور شدم که باندهاي مخوف واردات فولاد و صادرات آهن خام را پشت اين قضيه مي بينم.

نماينده مردم بافت، رابر و ارزوئيه با اشاره به اينکه تذکرات مکرر اينحانب و ۵ جلسه از تاريخ ۱۱/۱۱ /۱۳۹۳تا 1394/2/7 با وزير صنعت، معدن و تجارت نتوانست اين موضوع را حل کند، افزود: پيشنهاد ما اين بود که اگر قرار است فولاد به بخش خصوصي واگذار شود به شرکت گل گهر واگذار شود چرا که هم تجربه کار فولادي را داشت هم منابع و مواد اوليه را داشت و از طرفي شرکت استاني و نزديک به شهرستان بافت بود.

وي اذعان داشت: با اين احوال علي رغم دستوري که وزير به استاندار کرمان دادند، از بين همه افرادي که داوطلب بودند اين پروژه به شرکت گروه انتخاب واگذار شد و از زماني که واگذار شده هيچ گونه اقدام مشخصي در جهت پيشبرد پروژه انجام نگرفته و هر روز تعدادي از کارگران مظلوم بيکار مي شوند که آخرين گروه همين کارگراني بودند که جلو فرمانداري تجمع کردند.

عضو کميسيون آموزش و تحقيقات مجلس تأکيد کرد: دولت و وزير صنعت، معدن و تجارت بايد در اين شرايط  اقتصادي به کمک اين کارگران بيايد چرا که بسياري از اين کارگران بيکار شده به نان شب محتاجند.

وي با اشاره با اين روايت که” به خدا قسم مملکت با کفر باقي مي ماند ولي با ظلم باقي نمي ماند” تأکيد کرد: آهاي دولت! آهاي وزير صنعت و معدن و تجارت! به فرياد اين کارگران از کار بيکار شده برسيد که اين مشکل اساسي مملکت است و پروژه فولاد بافت يک طرح ملي است.

وي تصريح کرد: وزير صنعت، معدن و تجارت بايد شخصا مداخله کند، اگر اين مشکل حل نشود پيامدهاي سوء سياسي، اقتصادي و اجتماعي بعدي دامنگير جامعه مي شود و همه ما متضرر مي شويم.

لازم به ذکر است؛ حمزه جواران ، فرماندار شهرستان بافت نيز در خصوص چرايي تجمع کارگران مقابل فرمانداري گفت: ما هنور در حال بررسي موضوع هستيم.

صداي شکسته شدن کمر صنايع دستي با واردات گوش فلک را کَر کرد

به طور معمول در حوزه واردات بايد صنايع و محصولاتي وارد شود که در کشور توان توليد آن نباشد، اما نحوه واردات در ايران به گونه اي ديگر رقم خورده است، به طوري که نه تنها محصولاتي که مشابه آن ها در داخل کشور توليد مي شود به وفور وارد مي شود، بلکه اين معضل به صنايع دستي ما هم رسيده است.

صنايع دستي که کمتر کسي فکر مي کرد تير واردات بي رويه به آن اصابت کند، اما اين گونه است و صنايع دستي ما از تير بلاي واردات بي رويه بي نصيب نمانده است.

تلفيق صنايع دستي با علم روز دنيا سبب شده تا اين منبع درامد ارزي براي کشور نيز دچار چالش شود، به طور مثال در چين براي ساخت سفالي که رونوشتي از سافل ايراني است از تکنيک هاي الکترونيکي براي جلوه بخشيدن بيشتر زيبايي در آن استفاده مي کنند.

اينجا چند مسئله وارد است؛ چرا تاکنون کارشناسان امر به ويژه در حوزه ميراث فرهنگي از تلفيق صنايع دستي و علم روز دنيا براي بازاريابي بهتر بي نصيب مانده اند و آيا کوتاهي رخ داده است؟ و ديگر آنکه چرا آن طور که بايد و شايد فعالان عرصه صنايع دستي تکريم نمي شوند و مورد حمايت قرار نمي گيرند؟ اين ها و صدا سوال ديگر که همچنان جوابي روشني از سوي مسئولان براي آن ارائه نشده است!!!

واردات، پايتخت سفال ايران را چگونه تعطيل کرد؟

شهر زيباي لالجين يکي از شهرهاي استان تاريخي همدان است که به عنوان پايتخت سفال ايران و يکي از بزرگترين مراکز توليد سفال خاورميانه شناخته مي شود.

بيش از 80 درصد از جمعيت شهر لالجين به پيشهٔ سفالگري، سراميک‌کاري و شغلهاي وابسته به خريد و فروش محصولات سفالين اشتغال دارند.

سفالگران لالجيني که سينه به سينه اين صنعت بومي کشور را به نسل هاي بعد از انتقال مي‌دادند، اکنون به‌ تدريج کارگاه‌ هاي سفال خود را مي‌بندند، چون بازار آنها با واردات سفال چيني در دولت تدبير و اميد از رونق افتاده است.

در گذشته نه چندان دور، سفال لالجين همدان در زندگي مردم ايران کاربردهاي بسياري داشته است که از آن جمله مي توان به ظروف منازل مثل کوزه، ديگ ديزي، کاسه، بشقاب، قندان، ليوان، دوري و... اشاره کرد.

اما متاسفانه و با گذشت زمان و ورود انواع ظروف چيني و... به کشور سفال همدان به تدريج کاربردهاي خود را از دست داد و بيشتر جنبه تزئيني و سنتي به خود گرفت.

در حال حاضر بيش از 700 کارگاه سفال و سراميک در شهر لالجين فعال است.

پايتخت سفال ايران از معدود مناطقي است که مردم آن به صورت سنتي و خانوادگي به يک حرفه و هنر اشتغال دارند و پيشه اصلي زنان و مردان اين شهر از ديرباز سفالگري و سراميک سازي بوده است‌.

پرواضح است که بي توجهي به نجات شهر سفال ايران، لالجين از محاصره کالاهاي نامرغوب چيني، ضربه‌اي جبران‌ ناپذير به صنعت استان همدان وارد خواهد کرد.

نگاهي به وضعيت اقتصادي و توليدي اين شهر تاريخي بيانگر آنست که صنعت سفال و سراميک لالجين همدان در وضعيت قرمز قرار گرفته‌ و ديري نخواهد گذشت که واحدها و کارگاه‌هاي سفالگري به‌طور کامل به تعطيلي کشيده شوند و کارگران و استادان سفال ايران درمانده در برابر سونامي واردات ديگر نتوانند کمر راست کنند.